Guðrún Ebba

Nú get ég ekki orða bundist.  Viðtal Þórhalls við Guðrúnu Ebbu Ólafsdóttur hreyfði svo sannarlega við mér í gær.  Þar sýndi hún svo sannarlega styrk sinn og sagði á einlægan hátt frá atburðum sem ekkert barn eða kona ætti að þurfa að upplifa.  Hún sýndi þjóðinni að ofbeldi spyr ekki um stétt eða stöðu og hver sem er getur verið beittur því, eða beitt því ef við horfum á það frá þeirri hliðinni.

Í viðtalinu talar hún um að hún komi fram með sögu sína í þeirri von að hægt sé að læra af henni og gera þannig hennar reynslu að einhverju sem hægt er að nota til góðra verka.  Ég hvet alla til að taka þessi orð hennar með inn í framtíðina og einnig hvet ég ykkur til að leggja ykkar á vogaskálarnar til að uppræta ofbeldi í hvaða mynd sem er.  Til þess þarf til dæmis að hætta að hylja þau með hulu þagnarinnar.  Þannig halda gerendurinir áfram að treysta á að þeir geti falið sig í skjóli þagnarinnar og skammarinnar.  Skömmin þarf að fara 100% þangað sem hún á heima þ.e. til ofbeldismannsins sjálfs.  En til þess að hula þagnarinnar hverfi þurfa ALLIR að vera meðvitaðir um það.  

Eins og Guðrún Ebba talaði um þá er mun auðveldara að hugsa sem svo að þolandinn sé nú bara eitthvað veikur á geði, ruglaður eða hvaða orð önnur við kjósum að nota.  Það er oftar en ekki auðveldara en að horfast í augu við slíka glæpi sem ofbeldisglæpir eru.  Auðveldara en að horfast í augu við að kannski hafi maður sjálfur misst af táknum um að ehv. væri að - táknum sem við oft kjósum að sjá ekki vegna þess að það er sárt og erfitt. 

Hugsið ykkur þá hve sárt og erfitt það er fyrir barnið sem er fast í aðstæðunum!!  Jafnvel fast þar alla sína barnæsku vegna þess að táknin sem eru til staðar "sjást" ekki vegna þess að við ómeðvitað eða meðvitað kjósum að sjá þau ekki.

Þessu þarf að breyta!!  En þetta breytist ekki nema einmitt ÞÚ ákveðir að kynna þér hver tákning gætu verið og ákveðir að hafa augun opin fyrir slíku.  Eins að ef þú sérð einhver tákn um slíkt þá á að láta viðkomandi barnaverndarnefnd vita strax.  Ekki hugsa sem svo að þú sért ekki viss og viljir því ekki tilkynna.  Staðreyndin er sú að maður getur aldrei verið viss nema bókstaflega hafa orðið vitni af ofbeldinu sjálfu - og það gerist örsjaldan.  Með því að kjósa að tilkynna ekki grun ertu að taka afstöðu með ofbeldismanninum!  Við eigum alls ekki að gera það heldur að taka afstöðu með BARNINU og því tilkynna strax ef minnsti grunur vaknar. 

Það er síðan barnaverndanefndarinnar að kanna hvort grunurinn er á rökum reistur.  

Ég hvet alla til að mæta á málþingið: kynferðisleg misnotkun á börnum í trúarlegu samhengi.

Hvet ykkur til að frá og með þessari stundu ákveða að taka afstöðu með barninu/þolandanum og kynna ykkur hvaða táknum þið getið verið vakandi fyrir sem og að tilkynna strax ef grunur vakna um ofbeldi.

Við Guðrúnu Ebbu vil ég segja:  Þú hefur lengi verið ein af mínum sterku fyrirmyndum og ég er gríðarlega stolt af því að starfa með þér hjá Drekaslóð og hafa fengið að kynnast þér sem persónu.  Þú ert ein af HETJUNUM mínum og sýndir svo sannarlega styrk þinn í viðtalinu í gær.  Í mínum huga er aðeins ein sem kemur til greina sem kona ársins í ár - og sú kona ert þú